این نکته بدیهیست که در مسیر شکل گیری یک بدیل سیاسی نیاز به حمایت جمعی هست، هیچ فرد و سازمانی به تنهایی و بدون دارا بودن حمایت، پشتیبانی و همراهی مردمی قادر نخواهد بود برای خود "شورایی" تاسیس نموده و نام "ملی " بر آن نهد.بنای اتحاد و همراهی را باید بر اصولی مبتنی بر منافع و مطالبات جمعی و ملی نهاد.
چنین شورایی که ماهیت ملی را برای خود تعریف مینماید، جهت شکل گیری و اعلام موجودیت و پس از آن عملکرد و بازدهی صحیح سیاسی نیاز دارد که پایه‌ها خود را بر روی اصولی دمکرات بنا کند، اصول و مولفه‌هایی که تضمین گر بقای این نهاد سیاسی باشند و این اصول چیزی نیستند جز باورهای مندرج در منشور پیشنهادی از جمله حفظ تمامیت ارزی و یکپارچگی ملی کشور، برابری حقوق زنان و مردان و جدایی دین از حکومت و سایر موارد درج شده در منشور پیشنهادی شورای ملی ایران.
به یقین من به عنوان فردی از کمیته موقت هماهنگی، منشوری را که حاصل تبادل نظر‌های فراوان با بسیاری از طیف‌های سیاسی و فرهنگی بوده، مبنای این اتحاد و ائتلاف قرار داده و ضمن باور داشتن به مفاد آن از مخاطبین این "نهادِ در حال شکل‌گیری" نیز خواهانم با مطالعه و بررسی اصل‌های مندرج در این منشورِ پیشنهادی، اگر خود را در همسویی با این مطالباتِ عمومی‌ِ مبتنی بر حقوق انسانی و قوانینِ دمکراتِ جهانی می‌دانند، با همه حامیان این اندیشه، راه و هدف همراه و هم پیمان شوند.
بنای هیچ چهار دیواری بدون پایبست و اسکلت سازی، استوار نمیماند.
هیچ اتحاد و ائتلاف سیاسی بدون اتفاق قول و همسوییِ نظر، توان شکل‌گیری و حیات را نتواند و نخواهد داشت.
شاخص اتحاد، نقطه آغازِ همکاری و همراهی "ما" گرد آورندگان این منشور با حامیان و باورمندان بدان، بی‌شک پایبندی به این منشور و عمل به مندرجات آن است.
نیما سعیدی
https://
