تصویر گویای بالا حاکی از منبع و سر چشمه تراوشات ذهنی افرادی میباشد که هنوز پس از ۳۳ سال از تجربه تلخ و فاجعه آمیز انقلاب اسلامی، حکومت سلطنتی پهلوی را مورد انتقاد شدید و خارج از منطق قرار میدهند. امیدوارم که شک و تردید خواننده این متن تشابه میان تراوشات ذهنی مخلفان تند رو شاهان پهلوی و روح الله خمینی را درک کرده باشند که مهملات ایشان و مهملات خمینی برای چه و با چه مقصودی گفته میشود. خمینی که یکی از بزرگترین دیکتاتورهای قرن به حساب میاید که ثبات جهانی را به هم ریخت و آغازی از تروریسم جهانی را رقم زد، شخصی بود که تنها به منافع اسلام میاندیشید و برایش ایران و فرهنگ آن ذرّهای ارزش نداشت. ساده بگویم که آمدن خمینی به ایران با حمله اعراب در ۱۴۰۰ سال پیش تفاوت چندانی ندارد. زیرا که ایران متمدن دوران باستان نیز در سیر تحولات خاصی بود که ایران شاهنشاهی در دوران پهلوی داشت سیر میکرد. از داشتن احساس هیچ خمینی از لحظه ورودش به ایران تا نابودی اعتبار و آبروی جهانی ایرانیان گرفته تا زن ستیزی او و دشمنیاش با آداب و رسوم ایرانی، باید چنین نتیجه گرفت که آن شعار "دیو چو بیرون رود فرشته
در آید" را باید این چنین میگفتیم: فرشته چو بیرون رود، دیو در آید!
همان ابراهیم یزدی که با تئاتر مسخرهای که اخیرا راه انداخت و به تونسیها گفت که غلط کرده است، میخواهد تا دوباره در میان مردم ایران جایی برای اظهار نظر دادن و دخالتهای مخرّب داشته باشد. |
یاسر عرفات در کنار پدر معنوی خویش، روح الله خمینی |